Bir sevdalı yanım vardı,
Sallarımı kırdı rüzgar.
Tutunacak dalım vardı,
Dallarımı kırdı rüzgar.
Taze idim soldurdular
Boşlukları doldurdular
Saçlarımı yoldurdular,
Bellerimi kırdı rüzgar.
Menekşeler açıyordu
Kötülükler kaçıyordu
Bülbül neşe saçıyordu
Güllerimi kırdı rüzgar.
Gül dalında gonca idim
Dört yapraklı yonca idim
Edirne’de Tunca idim,
Ellerimi kırdı rüzgar.
Geziyorum geceleri
Göremedi niceleri
DOĞANAY’ım heceleri,
Dillerimi kırdı rüzgar.
Kayıt Tarihi : 10.4.2017 16:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Doğanay](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/10/ruzgar-566.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!