Rüzgar Şiiri - Bülent Güler

Bu gece de yeniden,
bir sızı oldun da inceden,
düştün yine yüreğime.
Sol yanımda bir sancı,
içim de bin ah var.
Ne olurdu keşke bu gece,
senin şehrinden esseydi rüzgâr.

Ah bu uzaklar mıydı sadece,
yoksa kimsesizliğim miydi
beni hüzne yenik düşüren.
Yoksa hasretin miydi
şakaklarıma yağan kar?
Artık sığamıyorum içime,
dar geliyorum kendime dar.
Ne olurdu keşke bu gece,
senin şehrinden esseydi rüzgâr...

Çare değil sensizliğime,
hayalimdeki gözlerin.
Çare değil gaibimden
duyduğum tüm sözlerin.
Teselli değil ve de olamaz,
Ne gökte ay ne de yıldızlar.
Ne olurdu keşke bu gece,
senin şehrinden esseydi rüzgâr.