Ne zaman üşüsem yokluğunla,
Hayallerimi yüklenip göz kapaklarıma,
Saklanırdım uyku denen kuytuya!
Ama bir gün!
Penceremde çırpınırken yapraklar,
Şarkı söyleyerek buldu beni,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta