Yıldızlar bir çift göz,
Sokak lambalarıyla bakışıyor.
Ay onlar için daha az parlıyor,
Güneş yeni güne başlamak istemiyor.
Yıldızlar şeker tanesi,
Lambalar topak topak tuz tanesi.
Birisi en tatlı zehir,
Diğeri tatlı zehrin panzehiri.
İkisi de mavi göğe gözükmüyor.
Karanlığa hükmedercesine,
Karanlıkta daha çok parlıyor.
Mavi göğe inat.
Hava yine karanlık fakat örtülmüş,
Yıldızlar açmamışlar gözlerini,
Lambaların başı bu sefer eğik.
Üşürle fakat rüzgarı beklerler.
Kayıt Tarihi : 16.3.2015 18:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammet Kaan Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/16/ruzgar-534.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!