Rüzgar Şiiri - Farettin Çakal

İstersen poyrazdan es, titret yüreğimi,
İstersen meltemden es,sarmala bedenimi,
Temmuz sıcağında çatlayan dudaklarımdan,
Damlayan bir damla kan ol.
İstersen zemheri ayazında
Keskin bir hançer gibi saplan yüreğime,
İçeri aksın kanım,görmesin rüzgar.
Koy kadehe içerken kızılcık şerbeti dersin,
Uzak diyarlardan gelen son esintimsin.
Etmem şikayet sende asla kimseye,
Nasılsa bir gün döneceğiz gerçeğe,
Sen esmezsen dünya durur mu sandın,
Kanayan yüreklerden dökülen son damlaydın.
Yaşlı gözlerden akan her damla yaştın,
Yaktığı yüreklerde açılan bir voklandın,
Şimdi esme ey rüzgar, kımıldamasın yapraklar,
Kuşların sussun, hazana dönsün baharlar.
İster poyrazdan es yıkık viranelere,
İstersen meltemden es kanayan yüreklere,
Fayda etmez esintin,hiç anlamı kalmadı,
Rüzgarların ardından gelen baharların...