Aynı dalda iki yapraktık biz
Kökümüz sıkı.
Kökümüz sağlam ve derin.
Sonbaharı beklerdik için için.
Ve gelirdi sonbahar...
Sonra bir rüzgar
Gelirdi döne döne..
Öylesine soyut,öylesine ahenkle...
Sallardı en dibimizden ve bir zelzele.
Aynı dalda iki aşıktık biz
Sevgimiz tam mı tam.
Güvene diyecek laf yok.
Rüzgarla yere düşmeyi beklerdik.
Yeryüzü beklerdi bizi.
Birimiz düşmeden düşmezdi öteki.
Geceleri ay vardı.
Dede derdik biz ona.
O bizim ay dedemizdi.
Bir gün dedemiz öldü.
Öyle bir rüzgar esti ki...
Biz dökülemeden kış geldi
Ve biz bittik!
Kayıt Tarihi : 31.12.2013 20:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Semih Uludoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/31/ruzgar-508.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!