Rüzgar Şiiri - İrem Aslan

Hadi es rüzgar öyle ara ara
Götür bana o en sevdiğim kokulardan
Bak nerelere gittim oturduğum yerden
Akasyalarla çocukluğum gelir aklıma
Çikolata kokularıyla da gençliğim..
Ben med cezir maziyle ,bugunlerde..

Estikçe huzur dolar içim
Ciğerlerim nefesime yeni yeni doyuyor
Bir gül yaprağı tazesinden hissediyorum
Babaannemin yasaklı bahçesinde nazlı nazlı dururdu ..

Ahhh rüzgar hadi yine götürdün beni gençkızlığıma
Ceylan bakışlı bir yarin ,o kokusu geldi burnuma
Bakmaya korkardık ki zaten,
biri gördü görecek diye diye yol alırdık
kaldı ki el ele tutuşmak
Ne tuhaf bir özgürlüktü, esir hayatı yaşadığımız
Ne çok korkardık ve özenirdik de büyük olmaya
Biz gözümüzde büyütmüşüz aslinda
Hep hikayeymiş,uymamıslar, büyük layıklığına

Hele es rüzgar annemin Beşirli'deki 5.kattaki evine
Bi seferinde,aralıksız aynı böyle esiyordun ,
Yapraklar gökyüzünde senle raks ediyordu,
Annem Ümre'deydi ve ben gelecek gibi yol gözlüyordum..
Yanağımdan süzülen yaşlar rüzgardan demiştim
Yalan !
Ümit etmekten ve hüsranlardandı
Ya hüsranlardan...

Bak şimdi durdun ..neden esmiyorsun ki rüzgar?
Hadi bu sefer beni yaylaya götür ,
Babamla ,Maçka'da yalın ayak koşayım çimenlerde yine,
top oynayalım ,derenin kenarında
Ayaklarımızı serin sulara sokalım
Sen hüzünde değil en çok huzurda yanımdaydın..
Es hadi,
Durma rüzgar..
Es ..