Ruzgar Şiiri - Dilek Farhood

ılık ılık rüzgar esiyor yüzüme doğru, , ,
ve diyorum ki kendi kendime
işte bahar yaklaştı.
İçimi kıpırtılar kaplıyor
Heyecanlanıyorum aşık olmuş bir genç gibi, , ,
sonra yaşadıklarım aklıma geliyor,
Bir kelebek gibi baba evinden çıkışım
ve uçuşum buralara...
Sonra şanslarımı düşünüyorum
Zaten hiç aklımdan çıkmayan
ve hep düşlerimde olan
şanslarımı...
Güzel yüzlü anamı
ve huzur kokan babamı
Ve bazen yüzünde kendimi gördüğüm
Kardeşimi....ve onun esini...
Esimi diyorum sonra ya esimi...
Diğer yarım bulduğum sesimi,
Sonra bakıyorum kendime aynada...
gülümsüyorum
İşte o an fark ediyorum iki büyük çizgiyi
dudaklarımın kenarından aşağıya doğru inmiş
bir ırmak gibi, , ,
Nereden geldi bu çizgiler diyorum
sonra inceliyorum kendimi
ve sakaklara inen karlara takılıyor gözlerim
hayretler içinde kocalan gözlerimden
ışıklar fırlıyor etrafa..
Çatılsan kaşlarımın iki arasından
ince bir çizgi daha buluyorum...
Rüzgar esmeye devam ediyor
Bu diyorum farklı bir rüzgar bu gece
Buranın rüzgarı değil
Anlıyorum ki birileri nefesini göndermiş
Bu oraların rüzgarı...
Çok keskin değil epeyce hafif...
Anlıyorum ki birileri huzur üflemiş havaya, , ,
sonra düşünüyorum
Güzel yüzlü anamı
ve huzur kokan babamı
Ve bazen yüzünde kendimi gördüğüm
Kardeşimi....ve onun eşini...
Eşimi diyorum sonra ya eşimi...
Diğer yarimi bulduğum sesimi,
Ayrılıyorum aynanın karşısından ve
içime çekiyorum baharı anımsatan rüzgarı
buruk ama büyük bir huzurla
belki bir gün yaşlanacağım ama
asla büyümeyeceğim diyorum....