Rüzgar Şiiri - Mehmetcemre Çetin

Nerden esti bilmiyorum
Hangi rüzgar getirdi aklımın uçuşuna seni
Eski fotoğraflarını açtım bir bir
Gülümseyen yüzünde üşüyen gözlerini
Ve o muhteşem tebessümün arkasına sakladığın
Devasa hüznünü sobeledim çizgilerin de

Seneler geçmiş sensizliğin en ortasından
Meğer ki; az öncesine kadar unutmuşum seni
Az öncesine kadar yüzün en yabancımdı
Eski bir dosta selam verir gibi gülümsedim resimlerine
Yüzüm de acıya çalan renkleri toplayarak
Seni bir çekmecenin en sotesinde eski bir albümün içinde unutarak

Oysa doğru zamanlarmış
bütün yanlışlarını kırmızıya boyarken vefa
bilmediğin bir lisanla anlatmışım sana sevdayı
şimdi hissettikleriminse adı yok
rengi kokusu yok
insanca dalgalanmaları bunlar ruhumun
bedenimin tenimin tepkileri belki
merak ediyorsun ya, etme
artık kalbim yok.