Rüzgar Şiiri - Birol Kasar

Şuracıkta esen tatlı bir rüzgar
Ferahlatan herkesi birdenbire gelen rüzgar
Neden bana hep senin ismini söyler.
Kulağıma dokununca ismin
Kalbime saplanır hançer.
Uyuşur ellerim
Gözlerim kan pınarına benzer.
Ve en sonunda rüzgar gider
Tüm güzelliği götürüp de terkeder.

En güzelin ismini taşıyan ey rüzgar!
Götür de gül bahçesine dönsün farklı diyarlar
Sarsın tüm diyarları olabildiğince rayihalar
Hem senin güzelliğin bütün bir cihana yeter
Ezelden beri bu cihan senden güzelini bekler
Beklemek de güzel seni velev ki sonsuza kadar.

Korkuyorum gözüne bakamadan seni kaybetmeyi
Tarif etmeye bu acıyı
Kelimeler aciz kalıyor.
İlkin ölüm gözümün önüne geliyor
Peşine de şuracıkta esen tatlı bir rüzgar.