Eliyle göğüs kafesimi yoklayıp,
Yaramaz bir evlat gibi,
Birkaç gözyaşı söküp getiren
Henüz doğmamış günden,
Kerpiç evin duvarında yer etmiş fısıltısıdır
Rüzgarın,
Ve sadece aynalar değil yalnız gösteren insanı,
İşte şimdi anlıyorum sol yanımda ki ağrıyı..
Mehmet İnanç ŞengüneşKayıt Tarihi : 15.2.2012 11:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!