Rüzgâr Şiiri - Nimet Usta

Sızdırıp sevdaları kor dudaklardan
Pus atın yelesinde savurur rüzgâr
Bir çiğdem koklasa candâde bahardan
Al yanağa sarı ten göçürür rüzgâr

Zıpkındır gecelerin fokurtuları
Ateşten lâleleri açtırır sabrı
Lâle bahçesinde efildeyen zarı
Bülbülün kursağında söndürür rüzgâr

Girgin duyguları salıp hasretine
Matlubum yangılar büyütür peşine
Susmuş bir şehrin katmerlenmiş yüzüne
Mavi borandan bir şavk düşürür rüzgâr

Çıkıp okşasa göğü her gün avucu
Cânânın doğarken cânın batar burcu
Çelikten de dokunsa sevdanın hurcu
Kem talihten bir çentik çözdürür rüzgâr