Rüzğar Şiiri - Mustafa Şanal

Rüzğar; belli belirsiz vuruyor cama.
Arasındaki gediklerden belli edip kendini yavaşça sallıyor perdeleri,bir bebeğin yananı okşar gibi.
Bırakmak istiyorum bunları dedigim günleri geride bırakıp,kabullenmek denen olgunun üzerine ''hadi ordan''der gibi...
Boş odada suskularımın aksisedasına,beynimdeki depremlerin bana bıraktığı yıkıntılara,geride kalan onca anının an kadar zamanda geçip koca bir ömrün kaldıramayacağı sonuçlara,düşen; yiten; kendini bile bile çeken; alacakları her şeyi aldıklarından emin olduktan sonra giden yalancı üçüncü şahıslara gülümseyerek bakar gibi...

''Kabullenmek ERDEMDİR yenilğiyi kabullen artık'' der gibi...

yine gece yarısı,yine suskular,yine korkular...
Yokluna alışamadıgım, varlıgında kendimi bulduğum anılar...

Sahi şimdi nerden çıktı bu rüzğar?

Mustafa ŞANAL
OCAK2010 EDİRNE