Dalıp hülyalara, kırlarda gezinirken,
Rüzgâr öptü yanağımdan.
Bilinenin aksine ,
Bir kadının yumuşacık teniydi.
Bazen dellenip,hırçınlaşır.
Yer yerinden oynar.
Bora olup,fırtına olur.
Sam yeli olup şehvet üfler kulaklara.
Yağmur yüklenip,serinletir çatlamış dudakları.
Kucaklar ne varsa,
Tohum toprak börtü böceği.
En sonunda aldı attı bilinmezlere.
Yüreğimin esrik derinliğindeki güzelle.
26 Ağustos 2009
Kayıt Tarihi : 26.8.2009 13:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!