Rüzgâr Şiiri - İsmet Doğanoğlu

Ey!
Bahçemdeki kavak ağaçlarını
Cüşu huruşa getiren rüzgâr!
Kavak ağaçlarını ev bellemiş
Kuşları süruru gurura sevk eden rüzgâr

Yine gel!
Es yiğidin bağrına
Hıra mağarasına koşan melek gibi gel!
Hıra dağından inen
Vahiy yüklü elçi gibi gel!
Gel de yak kutsal ateşi.

Yak ki,
Kömür ayrılsın elmastan.
Analar kurtulsun yastan
Bir yiğit çıksın
Ya Ankara’dan ya da Sivas’tan
Kurtulalım isten pastan
Âlimler çıksın avamdan havastan
Yine şarap içelim altın tastan
Dua zikrin yerini alsın
Vahiy fikrin yerini alsın
Mazlumlar kurtulsun kafesten
Ses gelsin her yaşayan nefesten.