Rüzgâr Şiiri - Burak Us

Adını yazmıştım platonik güllere
Saklamıştım umutsuzca
Ve şimdi onlara bakıyorum ağlıyorum
Seni düşünmek istemiyorum artık
Hep ayrılık şiirleri yazıp kendimi avutuyorum
Gönlüm söz dinlemiyor kanıyor
Rüzgâr hep tersten esti
Benliğimi acımasızca bir hiç uğruna alıp gitti
Gitme be rüzgâr
Gitme gitme
Ahh o güzel yüzlü sıcak yağmurların destanı
Neden be neden söyle rüzgâr
Neden bu hüzün
Hüzün ayında değiliz ama içimiz dışımız sonbahar gibi
Neyse hayat devam ediyor
Hayat tüm hızıyla devam ediyor
Rüzgâr esiyor ve gönülleri alıp gidiyor
Geri getirdiğinde sadece yıkık dökük bir viran bırakıyor
Acımıyor hep yıkıyor
Ben rüzgârı çok seviyorum
Ama rüzgâr sonbahar da es ne olur
Ne olur hüzün ayında es
Ne olur
Ahh güzel gönlüm avunmak çok zor biliyorum
Ama olsun gönlüm hüzünle dolsun
Güller hüzünlerle solsun
Hüzün sen oldun
Ben ise sen oldum
Seni aradım ve bir gün buldum
Sana sordum
Sende bir ateş gibi kordun
Yakın yaktın yaktın
Hüzün sen oldun
Ben ise sen oldum
Rüzgâr…