Rüzgar Şiiri - Şair Eftelya

Derin uğultularla esme bugün
bütün fırtınalar dinsin gönlümde
bak inleyen ağaçlara
bak savrulan yapraklara
herbiri halinden şikayetçi
ayırıp onları atma uzaklara.
Anlıyorum senin derdin başka
hasret kalmışsın aradığın aşka
hep koşuyorsun ağlayarak
bazan ovalarda, bazan vadilerde çağlayarak.
Ne olur rüzgar esme bugün
inleme yeter penceremin önünde
gönlümdeki fırtınayı bilmiyorsun
istiyorum susmanı, dinmiyorsun.
Gün gelecek hep eseceksin durmaksızın
mezarımı dolanacaksın yorulmaksızın
selvileri sallayacaksın, duyacağım
sen estikçe ben rahat uyuyacağım...

(Ankara 1979)