RüZGÂR Şiiri - Naime Özeren

Ah deli rüzgâr,
Kaptın çocuğun uçurtmasını,
Taktın telefon tellerine de ne geçti eline?
Bak, çocuk nasıl ağlıyor direğin dibinde
İki gözü iki çeşme.
Hayallerini bitiriverdin.
Umutları, sevdaları takılıydı
Kuyruktaki süslerine
Yolculuk çoktan başlamıştı
Bir başka gezegene…

Yapacak başka iş bulamadın mı?
Sen koskoca rüzgârsın,
Büyük düşünsene…
Uçak kaçırsan anlardım,
Uçurtmayla uğraşmak senin neyine?
Elin üç keçisi ile beş koyunundan sana ne?
Karışan mı var?
Sen es yine gönlünce.
Ama arada sırada da müjdeler taşı
Aylardır iş arayan işsizlere.
Sınav sonucu bekleyen öğrencilere.
Baksana perişan oldu yavrucaklar;
SBS, OKS, ÖSS, YDS, KPSS
Yetti canlarına bütün sene…
Hadi, mutluluklar dağıt evli çiftlere,
Sevda türküleri söyle sevgililere,
Var git,
Dostluk tohumları ek dünya üzerine;
Bitsin kavgalar, savaşlar,
Sussun silahlar,
Filizlensin dostluklar,
Kök salsın tüm yüreklerde…

Temmuz 2008