Rüzgar Şiiri - Vedat Hindioğlu

Bir rüzgar gibi esip geçtin baharımdan
Baharım da esip gitti rüzgarınla...

Şimdi kış
Buz tutar yüreğim sensiz
Öyle ya baharından habersiz

Yaz desen,
Hasretinle kavrulup yanarım çaresiz
Sen bensiz, ben sensiz

Güz gelir
Hüzün gelir doğaya yağmur düşer toprağa
Her damlası bir gözyaşı gönlümden
Yüreğim kızıl yaprakları gibi ağaçların
Ayaklar altında...

Yine de baharımsın sen benim
Sensiz gülmez biran olsun yüreğim
Esip gitsen de gel sensiz gelmez baharım
Rüzgar olup estiğin, o baharı ararım...