Rüzgâr Şiiri - Seyfullah Bolat

Beni hüzne sevk eder mahzun esen şu rüzgâr;
Küllenen hicranımı savurur diyar diyar.

Beni şu alemimden özge hale sürükler,
Körelmiş sevdaları eser eser körükler.

Otlar, yapraklar gibi beni de sallar gider.
Hatıralar canlanır, beni derbeder eder.

Bir hüzün ve bir gurbet coşar, içimden coşar!
Acı bir lezzet ile şair ruhumu okşar.

Âh ederim yürekten lakin buna muhtacım;
Dertsizliğe doymuşum, bu âh benim mi'racım.

Es be rüzgâr içime, mahzun mahzun gel de es!
Bir hazan, bir sam yeli ol da ağlayan bir ses,

Getir kulaklarıma nice mahzunu varsa!
Muhtacım ben bunlara, getir hangisi zorsa!

Ey melûl mahzun rüzgâr madem ki eseceksin,
Dünyanın hasretini getir Seyfullah çeksin!