Rüzgâr Şiiri - Şair Sadi

dol gönlüme ey fani rüzgâr
uçamıyorum götür buralardan uzaklara
kalbimin sağ köşesinde bir yâr
unutamıyorum götür buralardan uzaklara

gönül dinlemiyor kendi dilince
böyle deli gibi onu sevince
gel beraber ona gidelim deyince
gidemiyorum götür buralardan uzaklara

ne söylesem aldırmıyor nafile
başkasını sevdiğini bile bile
onu şöyle doya doya sevgiyle
öpemiyorum götür buralardan uzaklara

bu dünya fani ne olacağı belirsiz
yine her zaman neşesiz, zevksiz
bu dünyada, bu hayatta onsuz
yaşayamıyorum götür buralardan uzaklara

bitsin artık bu çile yeter
çektiğim acı ölümden beter
aşk bu birisi başlar birisi biter
bitiremiyorum götür buralardan uzaklara

onu sevdim seveli çekiyorum cefayı
sarıyorum başıma türlü belayı
gönlümdeki bu kara sevdayı
atamıyorum götür buralardan uzaklara