Bir rüzgâr esti derinden
Bütün mumları söndürdü
Deviriverdi hepsini
Onlar yanmayacak artık
İşte; yine karanlıkta kaldık
Görüyorsun değil mi?
Acı dedik ağladık
Sevinç dedik güldük
Hep böyle teselli ettik kendimizi
Bir desteğimiz olmadan daldık
Daldık derin sulara
Boğulmayı bekleyerek
Olmuyor işte; denedim kaç kere
Yine olmuyor, Yine olmuyor
Ne aydınlığa çıkıyorsun
Ne karanlık bitiyor
Öte yandan bir yerlerde
Ama yakınlarda, hem de çok…
Kuşlar bildiriyor hayatın devam ettiğini
Ne kadar acı olsa da hayat devam ediyor
Kim bilir belki bir zaman
Bizde aydınlığa ulaşırız. Kimbilir?
Kayıt Tarihi : 25.4.2007 20:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Volkan Yelken](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/25/ruzgar-208.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!