Rüzgar-2-* Şiiri - Bayram Tunca

Esme be, hey deli rüzgâr esme
Jilet olup, elimi yüzümü kesme
Bırak da gideyim yâre, yolumu kesme
Esersen güneyden es, kuzeyden esme

Zaten de karlı dağlar, kesmekte yolumu
Zaten dumanlı dağlar kesiyor umudumu
Ne olur, bir de sen kesme, elimi kolumu
Öyle deli deli esersen getirirsin sonumu

Güneyden es ki içim ısınıp, gülsün yüzüm
Turnalar gibi o yâre doğru kanat çırpayım
Karlı dağları, engin ova ve vadileri aşayım
Kara kış gelmeden, o Leylâ’ma kavuşayım

Ne olur çalma deli rüzgar, düdüğünü acı acı
Bak, gitti ana baba evde ağlıyor kardeş bacı
Başkaları acımadılar bari biraz olsun sen acı
Eğer, böyle devam edersen, dikilir dar ağacı

Öttürme be hey deli rüzgâr ıslığını öttürme
Ne olur, ağaç yaprağı gibi saçımı döktürme
Döktürme, be hey deli rüzgâr dert döktürme
Derdim çoktur, bir de sen gözyaşı döktürme

Öttüreceksen ne olur bahar havasında öttür
Tüm canlıları da lâl ü güher şarkılar söylettir
Tüm bitkiler çiçek açıp, hayvanat neşelensin
Kuşlar, böcekler, bütün nebatat da dillensin

02.12.2001-11.15