Rüzgar Şiiri - Ecem Füruğ

Bıraktım kendimi esen rüzgara...
Sonuna kadar açtım kalbimin kapılarını...
Ne varsa içinde savurdum rüzgara..
Kurumuş yapraklar gibi dağıldılar dört bir yana..
Rüzgarla alabildiğince uzaklara...
Gönderdim her birini, bambaşka diyarlara...
Kapatıp gözlerimi, bıraktım kendimi,
Kurtarıcımmışcasına, esen rüzgara...
Kucak açtım ona...
Kalbimde,senden kalan ne varsa, alıp gitsin diye...
Hayellerimi, anılarımı, sevdamı alıp gitsin diye...
Temizlesin yüreğimde ki tüm acılarımı...
Alıp gitsin! ! bir dahaki doğan günle...
Bakabileyim umutla..! !
Gözlerimde yaş olmadan uyanabileyim bir sabah...
Kapatıp gözlerimi bıraktım kendimi, esen rüzgara...
Sonuna kadar açtım, kalbimin kapılarını...
Ne varsa senden kalan bana....
Seninle birlikte bıraktım rüzgarın kollarına...
Kurtarıcımmışcasına.....
Yalvarıp yakardım, beni bu acıdan kurtaracak olan,,,
RÜZGARA! !