Hiç beklemediği bir anda esti
Ölüm rüzgarı.
Ömür ağacının son yapraklarıda
Döküldü bugün.
Uçuşurken sonsuzluğun kollarına;
Arkasında hiçbir umut tohumu bırakmadan
Geride kalan sadece kuru dallardı.
Kayıt Tarihi : 9.12.2006 22:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
93`yılının Şubat ayıydı.Radyo hayatımın her döneminde en iyi dostumdu.Özelliklede TRT.İşyerinde işlerime gömülmüş çalışırken,her zaman ki gibi açık olan radyomdan haber anonsu başladı.Daha bir dikkatle dinliyordum o anda.Ama duyduğum haberi anlamakta daha doğrusu algılamakta zorlanıyordum.Olamazdı bu kadar başarılı,genç ve önünde daha yapacak çok şeyi olan bir insanın ölüm haberini veriyordu.Hiç beklenmeyen bu ölüm trafik kazasıyla olmuştu.Çok üzülmüştüm.Bu insan Adnan Kahveciy`di.Ve o an bu şiir döküldü kalemimden.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!