Bir rüzgarın sesiyle irkildim önce
Seni ve şu anda sensizliğimi düşündüm
Bir yağmur tanesinin yere düşüşünde
Senin ve gözlerinin bensizliğini düşündüm
Bir gürültüyle sarsıldı bedenim
Yüreğinde kopan sonsuz depremler benim
Hayatı bırak dilediği gibi aksın
Yaşanacak günler sadece benim
Dinle uzaklarda sana çağlayan sesimi
Izdırap içinde aldığım her nefesimi
Karanlıklar korkutmasın ürkütmesin seni
Zora düştüğün an sığınacağın aşk benim
Bırak kendini boşluğa elbet yaşayacaksın
Bitti dediğin yerden tekrar başlayacaksın
Düşünmek istemesende gerçekleri beni
Sıcaklığımı uzaklardan tadacaksın
Bir akşam vakti çık kırlara tepelere
Bünya dar değil sınırsız sevenlere
Bir arslan kasilip mesafelere engellere
Beni heran yanında sende bileceksin.
Kayıt Tarihi : 27.9.2006 09:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Altunsoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/27/ruzgar-174.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!