Rüzgar Şiiri - Mustafa Cihan

gah bir at yelesinde
danseder
bir kavak ağacında
şehvetli

gah bir ekin tarlasında
mümin
eğilir

denizde bazen öfkeli
çırpınır
bazen denizde afyonlu
salınır

kimi zaman hırslı bir hortum
kiminde alabildiğine cömert bir tohum

güzün karmakarışık bir arşiv tutar elinde
üstünde
bir kadının eliyle dolaşır
tozlanmış pembe bir yüzün

çimenlerin üzerinde neşeli
boy ölçüşür
yüksek kulelerde dengeli
mütevazı

cephelerde sılaya tutulmuş
bir burnun önünde
mahçup

kar üstünde savrulur
kendince
oyuna koyulmuş bir çocuk
al yanakta beyaz bir gülücük

rüzgar, dostum,
bir tek bizde
yakası kalkık
saçları dağınık
eli cebinde gezer
08.12.97