Rüzgar Şiiri - Lütfi Yıldız

Yine hüzün esiyor penceremden içeriye
Ilık bir rüzgar ile
Gözlerini vuruyor odamın her tarafına
Ben korkak bir çocuk
Kaçıyorum yine bakışlarından
Oysa
Yağmurda yağmıyor şimdi sözlerimin kaybolduğu küçelere
Ne garip şey
Bir intihar olabilmek söylenen her türküde
Kurumuş bir denizin en ölü yerinde
Yeniden yaşam filizlenmek

Çırılçıplak bir gecenin teninden düşen terim yine
Sırılsıklam
İhanet kol geziyor yine çocukluğumun öldüğü sokaklarda
(Ki ben hala ordayım)

Kim ister ki ağlatmayı yıldızları
Elimden gelse geçmez miydim önüne nehirlerin
Bırakır mıydım ayrılıklar değsin
Ömrüne baharların

Nasıl da saplanıyor yüreğime şimdi biliyor musun?
Satılığa çıkarılmış sevdalar
İki kuruşa satılan onurlar
Ayaklar altında ezilen aşklar

Ve eğer
Ben hala görmüyorsam kokusunu ihanetin
Hissetmiyorsam soluğumda
Gözlerimden düşen zamansız ayrılıkları
Ölesiye sevdiğimdendir
Ölesiye sevdiğimdendir
Doğrularımın dayanılmaz sancılarını

Şimdi yalnızlığımı koynuma almış
Dizlerimde uyutuyorum platonik günlerimi
Bildiğim tüm masalları anlatıyorum çaresizliğime
Ve yine hüzün esiyor penceremden içeriye
Ilık bir rüzgar ile
Dün gibi
Evvel ki gün gibi…