Rüzgar Şiiri - Akın Yavuz

Havayı okşayan sensin okşayan sen saçlarımı
Her fırtına evvelinde sessizlik hisseder seni
Yazlarında kışlarında memleketimin deseni
Aşarsın en yüceleri andırır bulutlar seni
Sen çalarsın sevdaların esrarengiz nefesini
Sen verirsin bülbüllerin güllerin kadifesini
Aşkınla titrer yapraklar odun yakar yürekleri
Aşkınla bırak ateşi odun alır nefesini
Avcunda kuşların sesi süpürürsün caddeleri
Olunca da seher yeli öper esmer geceleri
Üzgün iken sokaklarda paylaşırsın kederimi
Birlikteysen ayazlarla akıtırsın gözlerimi
Kapımın önünden geçip sallar hasret kesesini
Mısralarıma girince düğümlersin heceleri
Bazen korkarlar senden, ürkütürsün bebekleri
Uykusuzluğun sebebi rüzgardır geceleri