yaprakları okşayan
rüzgara fısıldadım
dokun tenime
masum çocuksu ela gözlerin
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
dokunduysa bir ruzgar tenine
düstüyse avucuna bir güz yapragi
kuruduysa gönlünde bir gül,
iste o benim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta