Ne kadar çırpınsam da,
Dağların ardındaki gerçekler için,
Ne kadar geçsem de üzerinden,
Akmasın boyası yağmurla diye,
Eğilip bükülen o iki harf’in,
Kalmasın yalnız, korkmasın karanlıktan diye,
Ne kadar sık uğrasam da o ağacın yanına,
Sevgilimsin , kim olduğunu düşünmeye vaktin yok,yapacak
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Devamını Oku
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Ruh’un çalışması, yalnızca aydın gönüldeymiş
Ruh mezada çıkmışsa, yüzlerce kötü kaza gözünü açarmış...
Şiirin özü (bence) bu iki final dizesinde ve gündüz gözünde...
Rüya kaçışın bahanesi...
Çok güzeldi sayın Özdener Güleryüz... Kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta