Karınları doysun diye
rüyaya yatan çocuklar vardı
şehrin birinde…
Uyurken, kaybolup gitmesinler diye
çocuklarına sımsıkı sarılan analar vardı…
Sadece düşlerde yaşayabilen babalar vardı…
Ölürken devleşen babalar…
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
