anımsayış ıradı
karanlıkta eridi yankı
geriye bir şeyler kaldı
bir taşın sonu belki de hepsi
hayal kırıklığı var gecede,bir cinnet büyüyor.
tüm yüklerinden arınıyor Antigone
birbirini yok sayan kuklalar karıncaya takıyorlar
şair olamadım diye dövünüyor kedi
ya ben , ya verlaine?
şimdi sırası mı sonuçsuz yol şarkıları dinlemenin
kilitsiz bir kapı gibi eli kolu bağlı duruyor derinlikler
beni güzel şeyler öğrenmek için o yıldıza savurun
orada cinnet geçireceğim az sonra
dilimde mağrur bir dağ tadı
bitiyor oyun nöbeti
irtifasızlığımı ölçmeliyim artık
Kayıt Tarihi : 6.1.2025 17:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!