Çocukluğun Vedası Şiiri - Ezgi Özsan

Ezgi Özsan
48

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Çocukluğun Vedası

rüyalarımda hep-
bir yere gidiyorum,
yazlık ev, tatlı bir bahçe,
dört teker üstünde olağandışı bir çaba,
birden ayılıyor önümde,
kendini acındıran bir anne,
nereden de çıkıyor böylesi,
karanlığını görmezden gelmiş bir baba,
bizi alaşağı eden, hizaya sokan,
garip cümleleri, bitiyor, arkamızda.

onun çocukluğunu enkaz altından çıkardılar,

sonrasını duyan mı var?

Ezgi Özsan
Kayıt Tarihi : 2.3.2025 00:14:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!