Rüyamın Eserine Şiiri - Emre Ekiz

Bir yol ki bu, çıktık ama izdihama gidiyor...
Yanımda rüyamdan bir eser, önümde hekim arayan...
Etrafta sessiz çığlıklar, zikrediyor mahlukat...
Ama bizim dünyamızda farklı farklı mülâkat...
Alır mısın? Yürür müsün? Ne olacaksa bu hal...
Oyalanıyor evet, başka yaşamların hevesleriyle...
Hırsa düçâr olan, görmez olur merhametiyle...
Bu dünya sana yâr olsa ne, olmasa ne?
Bitecek bir gün elbet, yaşasan ya selametle?
Selamneti arayıp duruyorsun ihanette...
Çıkar artık gönlüne gömdüğün o duayı...
İlla bekleyeceksin bir ilahi rüyayı...
Yardım eder Rabb'in, sen yeter ki asân ol,
Cümle yollar O'nundur, kapanmaz hiçbir kol...
Sen yeter ki doğru yola hücum et,
Açılır o kollar sana elbet...

Bir rüyanın esiri olmaktan vazgeçmektir hayat...
Hakikati anlamaktır, arzuların hep bayat...
Ey rüyamdan eser olan, artık dinle beni!
Ruhuna çalım atmasın, her karşına çıkan yeni!
İşte orada, hekimini arıyor önümdeki...
Sen de artık kendine gel ve de ki:
Bulanlar arayanlardır en nadide hikmeti...
Zevk dediğin bir gün kalır, yarın yoktur...
Sana lazım olan keyfin (!) peşinden giden çoktur...
Sen de onlardan olma, kollarını saadete aç,
Herkesin gittiği yoldan ters yöne doğru kaç...
Sana nefes olacak, nefsinin yükü değil,
Ağır gelen hangisiyse, tüm gücünle ona eğil...
Bakarsın çiçekler açar, harap olmuş gül bahçende...

Eğer sen de bir gün hekimini ararsan,
"Hasta olursa hekim?" diye sorarsan,
Hastalık dokunmayan doktorun var, unutma!
Bul, anla ve sev onu, ömrünce bırakma!
Çünkü hastaların Şafi'si O'dur!
Bir gün seveceksen yine, O'nun için sev!
O'nu bileni bulmak olsun tek görev...
Himmetiyle sen de bir gün feraha ulaşırsın...
İki cihanda sürurun olanla tanışırsın...
Vesselam...