Rüyamdaki Bir Sultan, Sessizce Uyuyordu

Rüyâmdaki bir sultan, sessizce uyuyordu
Kıtaları kuşatmış, öylece duruyordu
Gözlerimde haşmeti, an be an büyüyordu
Sûkuta ermiş nabzım, usulca vuruyordu

Kök salmış dört bir yana, kendi nazarımda
Bir davanın ülküsü, sanki şah damarımda
Sarmış tüm benliğimi, tendeki cidarımda
Sûkuta ermiş nabzım, usulca vuruyordu

O, zât-ı muhterem ki, pek muhteşem bir kuldu
Yedi tepeli şehir, hülyâsı İstanbul’du
Gecemi aydınlatan, rûhuma nûrla doldu
Sûkuta ermiş nabzım, usulca vuruyordu

İstanbul, kıymetin; ne zümrüt ne altınlardır
Sana değer katanlar, bağrında yatanlardır
Seni azîz bilip de, yudum yudum tadanlardır
Sûkuta ermiş nabzım, usulca vuruyordu

Ey İstanbul, İstanbul, sen dünyânın kalbisin
Zâferlere anahtar, fetihlerin celbisin
Dünyânın gözbebeği, en nâdide incisin
Sûkuta ermiş nabzım, usulca vuruyordu.

02 Kasım 2018-Kaletepe