Rüyamda Şiiri - Muhriz Hakan Turhan

Her akşam gibi bu akşam da yalnızım
Elimde kalem,masamda kağıt
İçimde bir ateş,yakıyor benliğimi
Tarifsiz acılar içinde kıvranıyor bedenim
Düşünceler öyle karmaşık,duygular öyle yoğun ki...

Seni düşünüyorum yine,
Sen orada varlığın kadar uzak
Ben burada yokluğun bana tuzak
Odam o kadar sessiz,odam o denli sensiz...

Müzik sesleri yükseliyor dışarıdan
Sessizliği yırtan bir çığlık misali
Bütün şarkılar sensizliği anlatıyor bana...

Resmini çiziyorum duvara
İlk önce saçlarını
O uzun,o dalgalı,o güneş saçlarını
Aydınlanıveriyor odam birden
Sıcak bir meltem vuruyor yüzüme...

Sonra gözlerini çiziyorum
O derin,o anlamlı,o yosun gözlerini
Bir renge bin anlam veriyorum
Rengarenk oluyor birden odam...

Yüzünü çiziyorum sonra
Anlam katıyor yüzün tüm anlamsızlığıma

Sonra Göğüslerini çiziyorum
Elim titriyor nedense suç işlemiş çocuk misali...

Sıra beline geldiğinde
Sarılıveresim geliyor içimden
Sütun gibi bacakların ve narin ellerinden sonra
Tüm çıplaklığınla karşımda duruyorsun işte...

Lambayı kapatıyorum,
Utanmayasın diye...
Sen olmasan bile yanımda
Sevişmek güzeldi seninle rüyamda...