Rüyam Şiiri - Latif Aynalı

RÜYAM
Üç katlı binanın aynalı odasındayım
Nereye baksam buğulu camlarda yansımam
Musluk sesi, kapı çığlığına karışıyor
Gölgemi tutmuş mermerlerin karşısındayım
Bir belirsiz zaman zıt renklerle barışıyor.
Bir dalgınlıkla bahçesindeyim o binanın
Toprak beton, ağaçlar üzerinde sırıtır
Anne baba ve çocuklar doldurmuş betonu
Buraya neden geldim bilmiyorum inanın
Niçin açık sarı gibi ağaçların tonu
Rüzgar mı ağaçlardan polenleri arıtır
Yoksa süsü mü polen ağaçta reçinanın
Bu rüzgar deli sorularıyla baş ağrıtır.
Sonra sen geliyor derin derin bakıyorsun
Kaşların kürek, yanaklar iki yıldız gibi
En koyu uzay boşluklarıma akıyorsun
Bulutsularla çevrili bir kor sanki kalbi
Kafan omzumda ruhuma aşkı çakıyorsun
Özlemle hasretle doyumsuzca yakıyorsun.
Bahar kukularıyla göklere yükselmişiz
Tutup usulca sırtımı sıvazlarken elin
Halden hale geçiyordu ağaçların rengi
Sarılmayla hazzın doruklarına gelpmişiz
Siyah söze değince Işığım kahverengi
Sakladığın kahkaların yankısı gözlerin
Bu rüyadan sakın ha uyanma der gözlerin
27/03/2020