Rüyalarla Sen Şiiri - Bahriye Koto

Bir gece yarı bulmuştu,
Herşey güzel başlamıştı.
Ben hayatın böylsine alışkın değildim,
Kalbime girişin çok hızlı oldu.
Herşey benim için çok güzel.
Saçma diye nitenlendirdiğim ve
İnanmadığım bir şekilde seninle tanıştım ve
İnanmak istemidiğim sana inandım.
Ve şimdi düşünüyorumda;
Kaybettiğim nokta he bu oldu inanmak....
Kendimi öyle çok kaptırmıştım ki hayata ve sana,
Önceleri rüya gibi geliyordu ve bu rüyayı bir sır gibi sakladım.
Hep birilerinin dürtükleyip uyandırmasından korktum,
Korktum çünkü bu rüyadan uyanmak istemiyordum.
Oysa hayat ne kadar kötü oynamıştı yine oynunu....
Oysaki ne kadarda çok istemiştim bu rüyadan uyanmamayı,
Geceyi sabırsızlıkla bekliyordum,
Çünkü gece seni bana getiriyordu.
Yatağıma girdiğimde ksfamı yastığa koymadan seni düşünmek,
Benim mutluluum olmuştu.
Seni düşünmek varlığını bilmek yetiyordu,
Öyle anlar olduki gecenin nasıl bittiğini anlamıyordum,
Zaman öyle akıp gidiyorduki,
Senin yokluğunu bilmiyordum..
Bedenim yanımda yoktu,
Fakat kalbimde ve beynimde he sen vardın....
Ben sana alışmıştım ben sende eski beni bulmuştum,
Kaybettiğim ben geri dönmüştü,
Kalbime kilit vurmuştum kilitlerini sen kırdın.
Kapıyı araladın ve gittin....
Kabuk bağlamış yaramı kanatıpta gittin ya...
Bende ki beni parçaladın ya buna öfkem,
Sana değil aslında hayata da değil kendime öfkem....