Gökyüzü yakın bu gece odama,
Bizim yıldızımız penceremden göz kırpıyor.
Ben bu şiiri sana yazarken,
Onlar dışarıda dans ediyor.
Odam hafiften karanlıkken,
Sen daha yeni uykuya dalmıştın.
Ben kalemim elimde,
Rüyalarına şiir yazıyordum.
Şiirime çizdiğim rüyalarda,
Gökkuşakları korurdu şehirleri.
Biz o şehirim sokaklarında,
Birbirini aydınlatan iki sokak lambası.
Aşıklar geçerdi altımızdan,
Şiirler kazırdık tenlerine,
Gölgelerde buluşurduk,
Sabah güneş ensemizdeyken.
Şiirime çizdiğim rüyalarda,
Sen bir yasemin çiçeği,
Ben yanında koca bir söğüt.
Dallarım sana sarkmış, gözlerim toprağa.
Bahar terk edince bu şiiri,
Sonbahar gelirdi, dökerdik yaprakları.
Gözyaşlarımızla beslerdik,
Ardımızdan gelicek umut filizlerini.
Şiirime çizdiğim rüyalarda,
Sadece senin rüyaların vardı.
Benim rüyalarım bu şiiri yazarken,
Yıldızlarla dışarıda dans ediyordu...
Mertcan Demirel
Kayıt Tarihi : 15.7.2018 13:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!