Saf saf gezilen vadilerin ıssızlaştığı
Mükemmel bir kış akşamında
Saçlarımı ağartacak geceye hazırlanıyorum
İçimin sıkıntısına yaslanarak
Kâbusla bitecek bir uykuya yatıyorum
Gecelere saklanarak
Takılı kalıyorum bir hayatın miğferine
Bir söz olmalı söylenmiş olan
Kelimelerin öksüz kaldığı anlarda
Şair olmak zor gelir
Çünkü olmak kuşanmaktır utancı
Dilimi yutacağım, içim üşüyecek
Temkinli dolaştığım için tenhalarında
Gazabına uğrayacağım dişilerin
Kendi yalnız gurbetimde dolaşacağım
Kuşlar benden bihaber
Ben habersiz sözlerimin tuzaklarına düşeceğim
Çünkü hayranlığım sadece ölülere
Çünkü ölülerdir uyku öncesi hayallerimi süsleyen
Ölümlere seyirci kalacağım bu akşam
Beyaz bir örtünün altında
İçimin boşluğuna sarılarak
Kâbusla bitecek bir rüya göreceğim
Her rüyaya bir kâbus, her kâbus
Çevik ayaklarımı çivileyecek toprağa
Toprak beni arzulayacak ben dağın zirvesini
Küçük bir kızın parmağının ucuna bakacağım
Ucunda parmağının arzumun zirvesi
Ben zirvenin, arzularının kızıyım diyecek bana
Ve alfabenin son harfine yeminler ederek uyanacağım
Çevik ayaklarımı çivilemiş olarak toprağa
Esmer çizgilerimin dehlizlerinde uyanacak korkularım
Ayrılığı yaşatan şarkım duyulmayacak
Ey ben! Hangi iş zordur bir şair için
Lal olmanın yanında
Kayıt Tarihi : 31.7.2007 13:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!