Rüyalarımın Kırık Fayı Şiiri - Ahmet Tığlı

Seninle bu gece3 depremleri konuştuk
enkazı kaldırdık yüreklerimizden
yıkık dökük bir mesken gibiyim
altımızda kaynayan bir cehennem
üstümüze çökmüş bir gökyüzü
ruhumda dinmeyen acı...
Tut evreni tanrı parçacığının ucundan
uçuşsun elektronlar bir başka evrene
kuantum âleminde bulmak imkânsız seni
Venüs'ten uzat o sıcak ellerini
burada zaman çok uzun orada salise
kaç yıl oldu varlığın hâlâ mezartaşı
araf'ta işler nasıl bir yuvan var mı?
komşular nasıl hal hatır soruyorlar mı?
Üreyen bir nesil var mı orada
yeme içme nasıl doyuytor mu karnın?
Zaman uzayan bir çizgi nerede biter
aramak seni sonsuza dek aramak
büyüyen Einsteın'lar taşıyacak bizi
kuantum mekaniği kaçıncı teride
sen bekle protonlarımı
henüz kopup gitmedi benden
o zamana kadar sen uzak dur karadeliklerden
yakılan yıkılan evrenlerin depremlerinden
ben şimdi sesten hızlı mekik gibiyim
ışık hızını aşana kadar bekle beni
ışık ol yıldız ol bir yerlerde sönmeyen
güneşim ol aydınlat dünyamı
salınıp dur üstümde göksel bir avize gibi
enerjim ol sonsuza dek tükenmeyen...

Ahmet TIĞLI 26.02.2023