Çarpık bir dalganın öfkesinde,
Huzur buldu göz ucumuzdaki bebekler.
Ve sevdanın uzaklara boyandığı mavi sulara karıştı ruhum,
Martıların seslenişlerine...
Bir çocuğun ağlayışında uyanmıştı yüreğim.
Şefkatli pelerinle sardı kana boğuk odacıklarımı.
Çırpınıp cılız bir kayığın üstünde küreklerim,
Akşamın turuncu rengine boyanıp uzanacaktı,
Kayıp bir noktanın eşiğine erişene denk.
Rüyaların en tatlı yerinde uyandırdı beni İstanbul.
Ne dalga vardı denizinde ne de cılız bir kayık.
Bankın sert kavzasında oturmaktan açıyan bir makatla
karşılandım,
Akşamın turuncu rengine.
Kayıt Tarihi : 9.8.2019 15:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bankta rüyalar bir başka olur. Denize karıştıysa gözlerin, Yumulmadan evvel.
![Mücahit Karaçınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/08/09/ruyalarimda-boyandim-mavilere.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!