yalnızlığın en zengini1957
binip gidiyorum şimdi
uykuma binip rüyalarıma
kapayacağım gözlerimi
duyamayacak kulaklarım
hiç yaşamamış gibi
orda nekedar koşsamda
kırları dağları dolaşsamda
sevğiliye uzansamda
hep genç kalacağım
istersem basmadan
toprağa taşa
yürüyeceğim
istersem takılıp
bir kuşa
göklere yükseleceğim
bulutlara yağmur
rüzgarlara fırtına
bazende denizlerde
dev bir dalga
dövecegim tüm kıyılarını
haksızlığın yanlızlığın
hayatın zaliminden
sevdanın kucağına
o sıcacık yatağıma
uykuma binip
gidiyorum rüyalarıma
Kayıt Tarihi : 12.2.2009 17:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
son zamanlarımdaki yanlızlığın yaşattığı duygular
![Şimşek Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/12/ruyalarima.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!