Kaç kez uyandım bilmiyorum..Ya da uyuduğumu sanıp hiç uyumadım Aptal bir heyecanın sarhoşluğu gibiydi gökle uyumak..
Belki de biraz çekingenlikti benimkisi.. Hani yeterince tanımadıklarımıza duyulanlardan..
Ne de olsa doğayla yaşamanın çoktan unutulduğu yerlerin insanıydım ben..Beton şehirlerin çocuğuydum.. Pek tanışmıyorduk..
Bir masaldayım gibi geldi.Çevirdim ilk sayfayı, en sevdiklerimdendi.. Hani açıldığında sayfanın boşluğundan kabartmalı gibi resim çıkanlardan..Kalın kuşe kağıtlarda yaratılan rengarenk tablolardır onlar...Alıp sizi hiç görmediğiniz yerlere götürürler var mıdır yok mudur hiç bilemediğiniz..
Sizin hiç öyle masal kitabınız oldu mu bilmem? Benim çok oldu..Onlarla sevdim dünyayı kimbilir belki de çok tanımadan..
Yine de oradaydım..O sayfalarda..
Gözlerime yıldızlar döküldü bir sağanaktan
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
güüzeldi haz aldım devam edin denemelerinize..papatyalar yüreğinize
güzeldi dostum ...
haz alarak okudum. teşekkürler yüreğine
sevgi ve saygılarımla
tüm şiirlerine tam puanla
Anlatımın pembe-mavi pastel renkleri ve finaldeki masumiyet düşleri çok, çok güzeldi sayın Ayfer Artuç ...
Yüreğinize sağlık ....
(birde başlığı düzeltebilirsek bu arada)
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta