Rüyalarıma Gel Şiiri - Mustafa Karaahmet ...

Hayat erken harcadı bizi,
Yolumuz hep taşlı ya da dikenli…
İkinci baharı bekledik, kısmette ki hazan mevsimi idi…
Belki kavuşuruz makber de dedik,
Orada da engellendik, olmaz, tek kişilik dediler...
Hadi durma o zaman, rüyalarıma gel...
Orası benim dünyam...
“Neden? ” diyerek karışacak değiller ya...
Hem kim görecek? Kim bilecek?
Sakın! Şarkılarda söylendiği gibi;
"Rüyalar gerçek olsa" demeyesin...
Hadi durma o zaman, rüyalarıma gel…

Rüya değil mi bu?
Aşk ile uyur, şafakta meşk ile uyanırız
Kim bilir ne çılgınlıklar yaparız…
Dere tepe vız gelir
Çayır çimen, ova bayır demeden el ele,
Çocuklar gibi koşarız…

Rüya değil mi bu?
Olur ya! Başıma dokunma hiç…
Saçlarımı kazıttım!
Neden diye de sorma…
Saçlarım okşanmayı unutmuştu, düşen aklar yarendi bana…
Rüyasız geçen gecelerime...

Kaybolmuş umutlarım vardı…
Yıkılan hayallerim…
Hepsi fani dünya ya da mahşerde…
Tek seçeneğim kaldı… Rüyalarım!
O zaman hadi durma! Kâbus olsan da gel rüyalarıma…
Sadece sen ve ben olalım…