Rüyalarım Düşünür Hale Geldi

Rüyalarım düşünür hale geldi
Uyku arası sokak sesine takılıp uyanan ben değilim
Benlikle dış gerçeklik arasında köprüyüm sadece
Geçiş vermek için beden yol açıyor zihnime
İnandığım aşkı taşıdım düşleme
Dönüp durdum ama uykuya geçemedim bu gece

Kısa anımsatmalar var sana dair dilimde
Arzuyla yasak zıtlaşmadalar niyeyse
Kabul edemediğim kopukluklar esiyor üstüme
Seçtiğim aşk nesnem tehlikede mi ne
Dışsallaştırmaya çabalasam da nafile
Fobik bir halde uykumdan oldum senin için endişelendim diye
Özgül şekilde duruyorsun oysa kalbimde
Gizlemeye çalışıyorum altta yatan korkuları
Izdırabım yok aslında haz gerçeklikte

Öznenin ödediği bedel az değil bilirim
Çocuk ruhuna koşulsuz aşk beslerim
Buna karşılık sadece ilişkisel bir boyut düşlerim
Sakınırım seni zarar gör istemem
Kaldı ki dokunmasınlar diye sevdamı gizlerim
Uykuyu aradığım sokakların sesine sesimi eklerim
Bir masal fısılda hadi kulağıma sana dair rüyalar göreyim

Duygulanımlarım seni çiziyor geceye
Savunmalar çöktü şafağın söktüğü saatlerde
Işık olsun hadi şehir, ruhum aydınlansın
Kaygılar uzak olsun ezanla dağılsın
İçsel ya da dışsal nerden algılarsan ordan diyelim
Aşk var içinde gerisinde bıraktığın uykusuz şehirlerin

(16.temmuz.2006)