Tek yaprak bilmem hayat ağacından.
Karanlık kafamı karıştırınca,
Sadece açıkça yaşanınca bu cefa,
Kalkınır gönlümün kini
Ve haykırır toprağı yıkık mezarlarda.
Adım zannımmış, sanrım hayatım.
Zihnin kullandığı geçmiş sözlüğüyle,
Kelime kelime sahteleşiyor varlığım.
Yakıldı kendi dilimin hükmüyle,
Korkudan ve acıdan yapılmış tahtlarım.
Kurban ver beni aşkım,
Tüm kelimelerin tanrılarına.
O zaman anlatır ancak ışığım,
Kudreti ve saflığı sana.
Kayıt Tarihi : 5.9.2020 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!