Rüyalarım Şiiri - Salim Çelebi

Tek renktir
rüyalarım.
Geçmişe denktir
bilinç ötemin iletileri.
Yosunlaşmış tortusudur eskimin
dilinden ancak ben anlarım.

Ağaçlar
yarı yanmış bir ormanda gibidir:
Yeşiline ve yüküne hasret.
Çalışmaktan yılmış
harmanda gibidir
insanlar:
Bitkin,
kaygılı
ve öfkeli.
Sıra sıra dizilmiş
limanda gibidir gemiler:
dingin.
Ağırlaşır
basamaz frene ayağım:
Uçuruma dek
hızlandıkça hızlanır otomobil.

Bazen Çin’de
meditasyon yaparken bir inde,
bazen Bedeviyle çölde aynı safta
aynı dinde;
bazense Sen-Piyer’de bir pazar ayininde
arınırım işleyemediğim günahlarımdan.

Bilbao sokaklarında azgın bir boğa,
sakinleşir
Franko’nun katlettiği binlerce İspanyol kanının kızıllığıyla.

Savaş sanatı etkinliklerinde;
Nagazaki’li Kumiko’nun komikliği
ve insan zekasının kirliliği
dans eder bulutların üstünde.

Şili’de gezici tim
yetim
üretim merkezi gibi çalışır
ve binlerce öksüz çocuk;
el sallar
okyanusun ortasında
yunusla yarışan babasına.

Alman Kayla,
Yahudi Cesi’nin sarı saçlarıyla
dokunmuş paltoyu giydirerek oğluna;
Olga’nın oğlunu öldürtmek için
yolcu eder Moskova’ya!

Geniş ve oldukça yüksek bir hangar!
Hangarda
küçük tuğlalarla sonradan ek
iki yüz küçük bölme var.
İçerdekiler aynı anda çığlık atar
ve susarlar aynı anda:
Herkes kendi çığlığını duyar.

Sibirya sürgünüyle soyutlanan on binlerce can,
hem ısınabilmek
hem de sunabilmek
için ellerindeki notu;
buzlaşmış karda
dans ederler
Eskimo’yla.

Amerikalı yerli
ve Amerikanın gerçek sahibi Kızılderili;
Beyaz Adamın kılıcına rağmen
kesmez
sürdürür ruh çağırma törenini.

Kızılderili,
Kızıldere,
kızıl.
Ah!
Aman!
Eyvah!
uyan
çırpınışları içine eder kâbusun.
İyi de eder.