Rüyalarım (2) Şiiri - Zeki Akçalı

Bütün günün yorgunluğuyla
Uzanmıştım soğuk yatağa.

Sonra kendimi tozla kaplı
Toprak bir yolda
Nefes nefes buluverdim.
Bir silindir homurtuyla geliyor,
Yeni yollar yapıyordu.
Yoldan çıkmak istiyor çıkamıyordum.
Ne kadar koştuysam kaçamadım.
Ezip geçti beni, kağıt gibi olmuştu bedenim.
Bir rüzgarla uçuverdim
Kuru bir yaprak gibi.
Çırpınırken havalarda,
Bir bulut içinde uçakta uçuyordum,
Sırtımda paraşüt, yanımda sen...
“Atla,” dedin. ”Korkma...”
Atlayıverdim düşünmeden.
Arkamdan bir kara karga
Kesiverdi paraşütün iplerini.
Boşlukta düşerken...

Birden uyanıverdim.

(17/05/2005, Salı, Maslak)